خوابم می اید
 خوابم می اید اما
 باید دوباره تمام کتاب کوکب را دوره کنم
 بی گلایه وگریه که نمی توان
 به دیدار دیار دور رؤیا رفت
 باید به رکعت سکوت و صدای کبوتر فرو شوم
 باید به پنجره ی باز و پرواز پوک پر بیندیشم
 به جریمه های نانوشته ی جمعه های کودکی
 به گلوی گرفته و گریه ی گیتار
 به طنین ترانه و طبل تندر
باید به حقارت ابرها بیندیشم
 به بیم بارش باران
به سرود ساکت اشک
خوابم می اید اما
 باید به اندازه ی گریه یی کوتاه هم که شده
 به تو بیندیشم
 شاید نگاه گرم تو
 در لابه لای این همه رویا
 یا در خیال این همه خمیازه گم شده باشد
 چه کنم ؟ زیبا جان
 باید بیابمت
به این گریه های گاله به گاه بالش و بستر
 خو کرده ام دیگر

:: بازدید از این مطلب : 573

|

امتیاز مطلب : 4

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1